nominatie ida gerhardt poezieprijs
geluidsopname gedichten uit wilde dood in festival poetry matters in de kaap
interview door sarah de koning voor poeziekrant
nguyen thi mai en frances welling lezen gedichten uit wilde dood voor op poetry internation
maria barnas bespreekt wilde dood in nrc: de taal ligt verloren tussen marters en mossen: “Niet wegkijken van moeilijk doordringbare situaties en er met sterke beelden een pad doorheen wrikken: dat is wat dichter Marwin Vos doet. In haar bundel Wilde dood, bekroond met de Grote Poëzieprijs, onderzoekt ze de dood.”
in tzum wordt wilde dood besproken door erik-jan hummels en in meander door kamiel choi wilde poezie alles zeggen?
voorjaar van 2024 bekroning van de bundel met de grote poëzieprijs. reactie van mij zelf en statement door xavier roelens (jurylid) en mij na de uitreiking van de prijs op de pagina wilde dood en in de pers
caro derkx leest gedichten uit wilde dood en danseres irina baldini improviseert in winternachten, de grondstof van het gedicht; hier vind je ook een opname van de avond
bespreking in de standaard, door jeroen dera mag je wel vragen stellen over het verdriet van een ander? en ook in de standaard een interview door sam de wilde met foto’s van de auteur: “Je kunt niet een beetje onzichtbaar zijn. En dus is marwin vos, winnaar van De Grote Poëzieprijs, het radicaal. Zo zit ze haar werk niet in de weg. ‘Ik probeer de andere kant te tonen, de verborgen of verzwegen geschiedenissen, de levens van marginale dieren of mensen. Dat is de arbeid die ik verricht.”
PERSBERICHT 22 JULI 2023
DICHTERS STEUNEN VISSERS IN DE FILIPIJNEN
Vissers verzamelen zich. In de verbeelding kloppen ze zoals Kostunrix uit de Asterix-boeken met een vis in hun handen, woedend. Al is het de vraag of ze nog een vis hebben om mee te kloppen. Ze verzamelen zich in een mars op Manilla. Over enkele dagen houdt president Marcos jr. er zijn State of the Nation Address. Ze lopen drie dagen lang naar de stad om aandacht te vragen voor de vernietiging van hun visgebied. Ze verzetten zich, net als in het Asterix-verhaal De Romeinse lusthof, tegen megalomane plannen die catastrofaal zijn voor het milieu. Daar huilt Idefix om de omgehakte bomen; hier op het Filipijnse eiland Luzon, verstoren de zandwinningsactiviteiten van Boskalis hun visgronden zodanig dat de vissen er weg blijven en zij hun levensinkomsten kwijt zijn. Boskalis mag daar zand opgraven om aan de andere kant van het eiland een nieuw vliegveld te bouwen. Maar zowel in de zee als op de locatie van het vliegveld sneuvelen natuurlijke habitats van dier en mens.
Toen op 17 mei De Grote Poëzieprijs uitgereikt werd aan marwin vos, kon zij zich niet vinden in het feit dat de prijs pas mogelijk was gemaakt door steun van het bedrijf Boskalis. Ze besloot om het probleem van de financiering van de prijs aan te kaarten en een deel van het geld door te geven aan een organisatie die de plaatselijke bevolking steunt in hun verzet. Xavier Roelens, een van de juryleden, sloot zich bij haar aan en gaf ook een deel van zijn gage weg. In een andere zaak belichtte journalist Joep Dohmen in NRC deze week het democratisch tekort (en erosie) door de donaties van zeer rijke weldoeners in Rotterdam (Boskalis is eigendom van HAL Investments). We hebben we de donatie overgemaakt naar Kalikasan The People’s Network for the Environment via de Nederlandse organisatie Both Ends, die al langer met ze samenwerkt op dit onderwerp. Met onze steun kunnen we jammer genoeg geen toverdrank brouwen. Het zorgt wel voor eten en overnachting voor de vissersfamilies die een drie dagen lange tocht voor de boeg hebben naar Manilla. Op die manier maken we het mee mogelijk dat hun stem gehoord wordt in deze ongelijke strijd.
marwin vos en Xavier Roelens
Zie ook:
Statement van de dichters op sociale media bij het bekendmaking van de winnaar van De Grote Poëzieprijs https://www.facebook.com/marwinvos/posts/pfbid02LPaZmv5qzodzTybR5ToaBiYhZg33omXtZRzKt9T66MsDZNwak4w3r6Nn2rQUktp4l?notif_id=1684394063292870¬if_t=feedback_reaction_generic&ref=notif
https://www.facebook.com/xavierroelens/ post 19 mei 2023
https://www.nrc.nl/nieuws/2023/07/16/goed-geld-uit-het-belastingparadijs-a4169807
https://twitter.com/KalikasanPNE/status/1680882257593004033 en https://www.facebook.com/kalikasan/ posts over acties tijdens de tweede SONA in de Filipijnen
https://www.bothends.org/nl/Actueel/Nieuws/Opinie-vrijwillig-verantwoord-ondernemen-werkt-niet-toont-Nederlands-bouwproject-in-de-Filippijnen/
Uitzending van Frontlinie, ‘De baggerbaai op de Filipijnen’, te zien op npo.start https://www.vpro.nl/programmas/frontlinie/artikelen/frontlinie-de-baggerbaai-op-de-filipijnen.html
Recent rapport van Global Witness: ‘Dutch companies will profit from a new Philippines airport project being built at a high cost to communities and the environment’, https://www.globalwitness.org/en/campaigns/holding-corporates-account/runaway-risk/
18 mei 2023
bij de toekenning van de grote poëzieprijs voor wilde dood, 18 mei 2023
ik ben een onberekenbare genomineerde en prijswinnaar want ik heb de prijs niet opgehaald en spreek niet graag in het openbaar over mijn werk. we willen allemaal wel een prijs krijgen en ik ook. de erkenning die de prijs uitdrukt, het eraan verbonden geldbedrag, de publiciteit — zaken die voor de dichtbundel en het verder kunnen werken verschil maken. een boek wordt beter verkocht als erover geschreven wordt, als het een prijs krijgt, meer mensen willen het lezen, meer boekhandels halen het in huis. temeer als de uitgever klein is en de boeken ervan niet automatisch in de winkels verschijnen.
ik heb me afgevraagd hoe ik de prijs — als ik haar zou krijgen — zou kunnen aanvaarden. ik vroeg me af, kan een prijs iets over waarheid zeggen als we goed zouden luisteren?
de vreugde van de onderscheiding van wilde dood werd overschaduwd door zorgen.
deze prijs, de onderscheiding van de beste dichtbundel in het nederlandse taalgebied van dit jaar, was er bijna niet meer geweest omdat de bekostiging niet rond kwam. particuliere en andere fondsen die de financiering hadden overgenomen nadat het vsbfonds zich had teruggetrokken stopten hun bijdragen en de prijs werd opgeheven. dichters verzetten zich hiertegen en dankzij de inspanning van enkelen is een nieuwe sponsor gevonden voor dit jaar.
wat zegt het dat deze prijs voor de dichtkunst, de minst commerciële kunstvorm, door gebrek aan fondsen dreigt te verdwijnen? is poëzie minder waard geworden? is ‘de poëzie’ nu net zo arm als ‘de dichter’? is het juist als multinationals een poëzieprijs sponsoren? is het alsof het bedrijf een prijs krijgt en niet de poëzie of de laureaat? wat zegt het dat dichters zich in hun werk uitspreken tegen vernietiging van het leefmilieu en tegelijk het voortbestaan van de grote prijs afhankelijk wordt van bedrijven die geld verdienen met het beschadigen van datzelfde milieu?
dit jaar is het nog de grote poëzieprijs, niet de boskalisprijs. is het dat volgend jaar? of is het dan de shell poëzieprijs, of de vion poëzieprijs? is er dan nog ruimte voor dichters die schrijven over misbruik van dier, mens, milieu?
ik heb besloten de prijs aan te nemen, niet alleen om te kunnen doorwerken maar ook om deze zorgen verder bekend te maken. een deel van de geldprijs zal ik doorgeven.
hoewel de dichtkunst springlevend is in al haar uitdrukkingsvormen is er weinig aandacht voor op een publiek niveau. ik hoop dat dit verandert en nieuwe, kritische stemmen doordringen. lees en beluister gedichten van de andere genomineerden, frank keizer, hélène gelèns, alara adilow en mustafa stitou, lees het werk van de genomineerden van andere jaren en ook de gedichten van niet-genomineerden, van de dichteres des vaderlands, babs gons en lieke marsman. als een bundel kopen te duur is, lees gedichten op internet en sociale media, in tijdschriften en leen boeken van de bibliotheek.
ik wil de mensen bedanken die zich hebben ingezet voor de prijs, collega-dichters, juryleden, bestuur en sponsors. verder bedank ik mijn uitgever, het balanseer, familie en vrienden die me geholpen en ondersteund hebben en tenslotte, mijn lezers.
boskalis, gesteund door de nederlandse staat, voert de aanleg uit van het nieuwe internationale vliegveld in de baai van manilla (foto: both ends)
2. uitzending van frontlinie, ‘de baggerbaai op de filipijnen’, te zien op npo.start
3. de kwestie over het stopzetten van de grote prijs, in bazarow live: https://www.youtube.com/watch?v=aRJ5vWUwtGo&feature=youtu.be
18 februari 2023
talige plek voor rouw bespreking van janita monna in dagblad trouw: “Haar gedichten zoeken de spanning tussen het persoonlijke en het politieke.”
2 februari 2023
bespreking van de bundel wilde dood in de groene amsterdammer, door alfred schaffer:
11 december, zondagmiddag boekpresentatie podium perdu, met nguyễn thị mai, frances welling, fiep van bodegom en frank keizer. zaal open 14.30, vrij entree.
https://www.perdu.nl/nl/r/wilde-dood/
de nieuwe bundel, gepubliceerd door het balanseer, komt uit december 2022
life of stars is the title of my new collection of poetry, a book on violence, published by het balanseer. translated poems in english koude mijn /cold mine
‘Het leven van sterren’ van marwin vos is genomineerd voor De Grote Poëzieprijs. Een fragment uit het juryrapport: ‘marwin vos durft zo expliciet te zijn dat het pijnlijk wordt. Dat het haar zo eenvoudig lukt om de lezer zich ongemakkelijk te laten voelen, legt op een ijzersterke manier een onderdeel bloot van het probleem dat ze aankaart. Het leven van sterren is een politieke en activistische bundel die naadloos aansluit bij de huidige gesprekken over #MeToo en seksueel geweld. In de poëzie vindt vos een vorm die soms heftig, soms onderkoeld, soms drammend en soms overweldigend is. Het leven van sterren is een van de meest experimentele bundels die de jury las en zij prijst de wijze waarop vos onderzoek heeft gedaan naar de grenzen van poëzie als genre, van taal in het nadenken en communiceren over verkrachting en van onze ontvankelijkheid voor afkeer-en afschuwwekkende boodschappen
nominatie voor de grote poëzieprijs 2020
https://www.prijsdepoezie.nl/de-grote-poezieprijs/
nominatie voor de herman de coninckprijs 2020
https://www.hermandeconinckprijs.eu/nominatie/
Juryverslag
Een ‘leesboek over geweld’ aankondigend, geeft marwin vos pakkend vorm aan de complexe sociale realiteit waarin seksueel geweld wordt gepleegd en onder de mat geveegd. Uit verzamelde getuigenissen haalt ze patronen, ziet ze de codes, herkent ze strategieën. Hieruit groeit een poëtisch patchwork dat wars is van sentiment en persoonlijk relaas. Het toont hoe seksueel geweld ingebakken zit in het sociale weefsel. Het is een vorm van machtsmisbruik die niet los te zien is van grondonteigeningen en oorlogsmisdaden. Tegen de zwijgcultuur zet marwin vos de poëzie in. In spreektalige heldere gedichten benoemt ze niet alleen dit geweld, maar slaagt ze er ook in om de condities te tonen die dit geweld laten voortduren.
Persquotes
‘Vos schakelt citaten aaneen, zonder toelichting, zonder plastisch te worden. Kaal. En dat maakt dat woorden des te harder aankomen, dat de verbeelding ruim baan krijgt.’ (Trouw)
‘[…] empathisch, doorleefd, analytisch en daardoor activistisch. […] een ingehouden, tandenknarsende razernij en frustratie die angsten en trauma’s reëel maakt’. (De Groene Amsterdammer)
Biografie
marwin vos (1962) is dichter en beeldend kunstenaar. Haar bundel ‘oorlogspaarden tot in de buitenwijken’ (2015) werd genomineerd voor de J.C. Bloemprijs. ‘het leven van sterren’ (2019) werd genomineerd voor De Grote Poëzieprijs 2020.
marcia vd zwan schreef over het leven van sterren:
het leven van sterren is een poëziebundel vol woede en verontwaardiging. marwin vos onderzoekt de gevolgen van seksueel geweld – alsook het trauma waarmee een slachtoffer achterblijft. Maar vooral stelt ze de vraag: hoe kan het dat verkrachting nog altijd niet uitgebannen is? Hoe kan het dat daders hier zo gemakkelijk mee wegkomen? De woorden van vos zetten de lezer niet alleen aan het denken, maar maken hem/haar even woedend. Een daverend poëtisch pamflet dat een groot leespubliek verdient.
https://www.boekvinder.be/…/het-leven-van-sterren-marwin-vos
piet gerbrandy stelt in zijn bespreking van het leven van sterren:
Nu spreekt het vanzelf dat een dergelijk onderwerp heel goed aan de orde gesteld kan worden in poëzie. Het probleem is echter dat je na zo’n beginselverklaring eigenlijk al niet meer verder hoeft te lezen, omdat de dichter de interpretatie bij voorbaat heeft dichtgetimmerd.
toch heb ik nog nergens eerder over sg gelezen, dat is volgens mij onderdeel van het probleem:
… See more
de beste boeken van 2019 voor alfred schaffer
in december is bij nY tijdschrift het nummer rape enters the scene uitgekomen, een nummer over seksueel geweld dat ik, samen met Nguyễn Thị Mai heb samengesteld
loranne davelaar bespreekt mijn bundel het leven van sterren, onder de toepasselijke titel ‘verkrachting komt de poëzie binnen’. via de reactor
oktober 2019 bespreking op mappa libri door dirk de geest
zondag 5 oktober 2019
tijdens de presentatie van de bundel in Perdu gaf frank keizer, redacteur en vriend, dit praatje over het boek:
intro bij Het leven van sterren van marwin vos
ik herinner me nog goed een van de eerste gesprekken die ik met marwin had over deze bundel, in het westerpark in amsterdam. een lentedag volgens mij, misschien was het zo’n bedrieglijk mooie dag. ik vertelde begeesterd over het nummer over oerscènes dat ny aan het maken was, waarin we onderzochten welke historische gebeurtenissen ons denken nog altijd bepalen. welke heldendaad hemelden we op? welke smet, welke wandaad dekten we liever toe?
marwin doorbrak mijn begeestering. ze zei, en dat zette zich meteen in mij vast en bleef me altijd bij: er is een gebeurtenis was die steeds werd overgeslagen, die voortdurend werd weggedrukt, waarop steeds met ongeloof en niet-willen-weten gereageerd wordt. verkrachting. of breder, seksueel geweld, dat een structureel en structurerend maatschappelijk fenomeen blijkt, dat machtsverhoudingen steeds weer voortbrengt, en sommige lichamen als minderwaardig en schendbaar verklaart. het zou het onderwerp van haar volgende bundel worden.
die aangrijpende, confronterende bundel is er nu.
het leven van sterren is een aanklacht tegen de vernietiging van levens door geweld. het heeft als ondertitel ‘een leesboek’ en het is inderdaad iets dat je bij je kunt houden, een kleinood waarin je ervaringen en gevoelens kunt herkennen en delen die elders niet mogen bestaan. toch is het geen therapeutisch boek, omdat het die ervaringen en gevoelens niet terugplooit in het privéleven, maar juist doordesemt van context. ik ken weinig bundels waaruit zo veel urgentie spreekt, waarin rouw en pijn samengaan met activisme en woede, met strijdbaarheid, maar ook met plezier, al is het dan een schaars plezier – het plezier van het verzamelen, het aanleggen van het archief voor wat ontbreekt
het boek komt ook op een urgent moment. er is veel aandacht voor seksgeweld in de media. er zijn de trieste gebeurtenissen rond julie van espen, anne faber en de vele onthullingen van #metoo. het leven van sterren wil echter ook iets diepers blootleggen.
in een e-mail schreef marwin me daarover:
de teksten komen voort uit de noodzaak het seksgeweld zichtbaar te maken waar zoveel meisjes, jongens en vrouwen mee te maken krijgen en dat, met uitzondering van sensationele episodes, maatschappelijk nog steeds grotendeels taboe is.
zoals jolanda withuis zegt, de cyclus van schok, sensatie en vergeten blijft zich herhalen.
ik wil de effecten laten zien van dit geweld, hoe dit dóórwerkt in levens van vrouwen – en van mannen, ik wil hun, onze verwarring, eenzaamheid, woede en pijn adresseren.
die cyclus van schok, sensatie en vergeten zitten we nog steeds middenin, en dit boek reikt ons de middelen en de ideeën aan om daar uit te komen – bijvoorbeeld uit de mythe van de vreemde die zich op een afgelegen plek vergrijpt, en onzichtbaar dat het meeste seksgeweld gepleegd wordt door daders die hun slachtoffers kennen, thuis of op school, in vertrouwde, ‘veilige’ omgevingen
marwin wil ver weg van het sensationele blijven, en dichtbij het alledaagse, door te kijken wat zich naast het blikveld van de media afspeelt (blijft afspelen, altijd heeft afgespeeld). het leven van sterren behandelt geweld niet als spectaculaire uitzondering, maar als een onderdeel van een web van relaties en geschiedenissen. het verzamelt die gebeurtenissen en scènes, maakt ze tot gebeurtenissen en verbindt ze met elkaar. zodat we een weefsel krijgen waarin de verregaande impact van geweld en de verstrengeling met onze levens zichtbaar wordt. niet alleen in de leven van mensen of sterren, maar ook in de cultuur, de verhalen die we vertellen, de economie en de natuurlijke geschiedenis. van de proto-kapitalistische, vrouwvijandige mythe van pandora tot agamben die vergeet dat zijn ‘vogelvrije mens’ ook een verkrachtingsslachtoffer kan zijn, tot de vermoorde hondurese berta cáceres die als milieu-activist het regenwoud beschermde, tot een onveilige danta in het midden van een donker woud – we leven in een verkrachtingscultuur die dat niet wil weten
believe me I’m here to connect things
een van de vragen die marwin in deze bundel stelt is dan ook tot wat voor gebeurtenis seksgeweld eigenlijk leidt. is er een duidelijk begin en einde? trauma werkt anders, suggereert marwin vos. verkrachting is geen zwarte bladzijde die je even kunt omslaan, ze werkt door en blijft verwoesten, als een traag gif
je zou het leven van sterren als een dossier kunnen lezen of een archief. maar dan wel een fragiel archief, waarin vooral ontbrekende stukken worden aangevuld. alsof elk gedicht, elke stanza een nieuw stuk (een streng, lezen we in deze bundel) is, ingevoegd in het weefsel (we weten het maar we vergeten het). wie de bundel leest komt ook eigen blinde vlekken tegen. ‘denk je weleens aan hoe je zelf beschadigd bent?’
het leven van sterren spreekt de lezer direct aan, op confronterende, maar ook genereuze wijze. het wil aanklagen, begrijpen, openbaar maken, maar evengoed mogelijk maken dat we andere relaties aangaan dan de relaties die stoelen op geweld. het kan niet anders dan optimistisch zijn, gericht op herstel, zelfs als dit optimisme gesmaad wordt als naïef. tegenover woorden van verovering en geweld wil het gift words strooien, die opruimen wat de taal aan rotzooi heeft veroorzaakt. ook worden er technieken in beschreven om geweld niet te herhalen, maar te onderbreken. bijvoorbeeld door te vertragen, zoals hier
[p. 15]
dit boek zal daarom belangrijk zijn om het gebeurde te begrijpen, maar ook om verder te leven
elk gesprek over geweld kan van dit boek leren, omdat we nog altijd worstelen met het benoemen ervan. met het benoemen dat misbruik van mensen, dieren (mensen en andere dieren, zou je met eva meijer kunnen zeggen) en de aarde met elkaar samenhangen. en met het benoemen van manieren om je ondanks het geweld staande te houden, te overleven en leven, te handelen op een manier die dit verandert
ik hoop dan ook dat dit boek bij de gesprekken die we over seksgeweld hebben en nog zullen aanwezig zal zijn.
ik sluit af met met een voordracht
donderdag 8 augustus 2019
weerslag van een interview in rekto: verso door laurent de maertelaere
https://www.rektoverso.be/artikel/een-meerstemmig-leesboek-over-seksueel-geweld?
janita monna bespreekt #hetlevenvansterren in dagblad trouw, zaterdag 22 juni 2019
Een ‘leesboek’ noemt Marwin Vos ‘het leven van sterren’. Een leesboek, als om het te onderscheiden van kookboeken of reisgidsen. Verder etiket niet nodig. Gedichten, verhalen, essays, wat deze teksten zijn, doet niet ter zake, als ze maar gelezen worden.
Vos, die ook beeldend kunstenaar is, toonde in eerder werk al complexe maatschappelijke vraagstukken – de financiële crisis, smeltende gletsjers (‘straks spoelt het ijs de bergen af’), vluchtelingen – niet uit de weg te gaan. En deze derde dichtbundel is zeker zo urgent. De auteur vertelt zelf vast op het titelblad wat de lezer kan verwachten: ‘dit boek gaat over de effecten van seksueel geweld en hoe er in de samenleving vaak met ongeloof op wordt gereageerd’. Dat klinkt zakelijk, een beetje schools haast. Maar juist die zakelijke toon, die mij wel deed denken aan het werk van Armando, maakt deze bundel zo indringend.
‘het leven van sterren’ is gebouwd uit teksten waarbij veel mensen liever het hoofd afwenden. Verhalen van vrouwen, mannen die slachtoffer waren van seksueel geweld. Vos schakelt citaten aaneen, zonder toelichting, zonder plastisch te worden. Kaal. En dat maakt dat woorden des te harder aankomen, dat de verbeelding ruim baan krijgt. “ook de jongens wilden weg toen ik aan ze voorbij wilde lopen / pakten ze me en verkrachtten me // de nachten zijn het ergst (…)”
De auteur haalt haar informatie overal vandaan, literatuur, liedjes, kranten. Haar bundel is evengoed een verslag van die zoektocht – ‘als je op internet zoekt op sexual violence and popular culture (…)’ – en van de worsteling met het materiaal. Van de vragen die zich aandienen, ‘hoe kan het dat dit geweld blijft voortbestaan?’ Vragen die om een antwoord schreeuwen, vragen waarop morgen, overmorgen, volgende week geen antwoord komt.
De veelheid van stemmen laat zien hoe wijd vertakt seksueel geweld is, hoe het voortwoekert, eeuwenlang, overal. In oorlog, op straat, in kerk, gezin. Hoe het geïnstitutionaliseerd is. Vos toont de onzichtbare gevolgen, hoe wat veilig was – ‘een bed een schuur je eigen kamer’ – dat na seksgeweld niet langer is; hoe herinneringen verdrongen worden: ‘(…) in plaats van vergeten is het nodig te voorkomen/ dat de informatie het geheugen binnenkomt en daarvoor werden/ kunstgrepen bedacht die bewakers in de kampen konden inzetten’. Dat slachtoffers niet altijd geloofd worden.
“we geloven je pas wanneer documenten vrijkomen die aantonen / dat soldaten ongestraft burgers mogen verkrachten en dat hiertoe / overvloedig opium en alcohol worden aangevoerd
En ook omstanders, getuigen krijgen vragen in hun gezicht geslingerd. Waarom grepen zij niet in? Een leesboek, ja. Maar ‘het leven van sterren’ is geen studie, geeft geen antwoorden. Het toont in intense taal een verwrongen werkelijkheid.
Poëzie, toch.
Wegkijken kan niet. ‘je kunt het bij je houden en er steeds even in kijken’.
Uit het leven van sterren, van Marwin Vos
als je het verhaal vertelt maar niet zo uitgebreid zegt aisja
dat ze als kind is ontvoerd je hoort het vervolg niet meer
alleen dat je verhaal erbij in het niet valt je gelooft het niet als je was
beginnen te geloven dat wil zeggen luisteren had het heel veel tijd
gekost en die was er niet dat kon je laten zien door bezig te blijven de
moeders bleven bezig broers en vrienden je kunt het je niet veroorloven
te luisteren levi zegt in plaats van vergeten is het nodig te voorkomen
dat de informatie het geheugen binnenkomt en daarvoor werden
de kunstgrepen bedacht die bewakers in kampen konden inzetten
de klap is zo hard dat het je verdwaasd achterlaat
door deze informatie zien de agenten dat wat zij als fantasie en leugens
aanmerkten in het licht van de aanslag en van neurofysiologische wetten
volkomen aannemelijk was
door deze informatie zien we dat we het altijd verkeerd hadden gezien
we weten het maar vergeten het
the child’s mind is the crime scene
Marwin Vos
het leven van sterren
Epo; 112 blz. € 22
Janita Monna schrijft wekelijks over poëzie voor Trouw
https://www.trouw.nl/cultuur/een-leesboek-over-geweld~a67bb567/
het leven van sterren is de titel van een bundeling teksten en beelden die voorjaar 2019 wordt gepubliceerd door uitgeverij het balanseer
de eerste drie gedichten uit het leven van sterren zijn in de revisor gepubliceerd, dit is de eerste: neem ik je mee op een lentereis
tijdschrift nY neemt drie gedichten uit het leven van sterren op in nY#36
vier gedichten uit de bundel worden opgenomen in NYX, een boek met verhalen en gedichten van verschillende schrijvers, uitgegeven door de nieuwe feministische uitgeverij chaos. het boek komt uit in het najaar. we crowdfunden hier https://www.voordekunst.nl/projecten/6732-nyx-een-bundel-1
presentatie van NYX op dinsdag 30 oktober in cloud nine, tivoli utrecht:
als je weer incheckt is de wereld anders, vierdelige tekst in tirade, beeld dorien de wit
