‘Hoe was het mogelijk dat zoveel geweld zo lang niet werd gezien?’

bij toeval las ze Baldwin’s Another country, dat haar bewustzijn van racisme en homofobie in gang zette. ze ging psychologie studeren en criminologie, ze studeert af bij Dessaur, ‘maar in de criminologie was het oorverdovend stil over het geweld tegen vrouwen’.

1:5 vrouwen was ooit mishandeld; ruim 1:14 werd door haar echtgenoot verkracht. ‘In de media overheerste verbijstering, ongeloof en bagatellisering.’ dit waren de resultaten van het eerste landelijke bevolkingsonderzoek naar geweld tegen vrouwen, Onder ons gezegd en gezwegen, 1989, dat ze bewerkte tot het proefschrift Gewoon geweld? 1992.

kabinetsbeleid liet op zich wachten tot na de millenniumwisseling, met de nota Privé geweld, publieke zaak, 2002.

in 2014 was er opnieuw ‘verbijstering’, bij het rapport Geweld tegen vrouwen. Europese onderzoeksgegevens in Nederlandse context.

Renée Römkens

Sinds 1991 is verkrachting binnen het huwelijk strafbaar in Nederland. Het verdrag van Rome bepaalt dat verkrachting een oorlogsmisdrijf is en een misdaad tegen de menselijkheid (hierop is haar onderzoek voor de leerstoel gender based violence gericht). In 2011 heeft de Raad van Europa een historisch verdrag aangenomen dat specifiek gewijd is aan preventie en bestrijding van geweld tegen vrouwen en huiselijk geweld (Istanbul Convention). Geweld tegen vrouwen wordt erkend als een vorm van discriminatie van vrouwen en een schending van haar mensenrechten. Deze erkenning brengt allerlei verplichtingen met zich mee voor de overheid om geweld tegen vrouwen te voorkomen.